Terane-i Mehtab

I

Evraak üzerinde
pervâne-yi meh-tâb
mestâne perende,
Evraak ise şâd-âb.

Artık uyan ey mâh
Ey mâh-ı dil-ârâm,
Zîrâ geçiyor âh!
Sâât-ı semen-fâm!

Her lânenin oldu
Her bülbülü bîdâr;
Her gûşeye doldu
Elhân ile envâr.

Artık uyan ey mâh,
Ey mâh-ı dırahşân
Zîrâ geçiyor, âh!
Sâât-ı pür elhân!

Ezhâr-ı per-âver,
Ezhâr-ı hayâlât
Ervâh ile eyler
Mahfice mülâkaat!

Artık uyan ey mâh,
Ey mâh-ı tegaafül,
Zîrâ geçiyor, âh!
Sâât-ı tahayyül!

Mâh eyledi rağbet
Âguuş-ı zemîne,
Serpildi muhabbet
Her kalb-i gamîne.

Artık uyan ey mâh,
Ey mâh-ı sabâhat,
Zîrâ geçiyor, âh!
Sâât-ı muhabbet!

II

Ay bi’r-i fezânın
Âguuşuna gitti!
Ay battı… cihânın
Rûşenliği bitti.

Artık uyu ey mâh,
Ey mâh-ı kemâlât,
Etti guzer, eyvâh,
Sâât-ı mülâkaat!

Cenab Şehabeddin