ALİ CANİP YÖNTEM (1887-1967)
İlk olarak Fecriati (Edebiyat-ı Cedide) döneminde yazmaya başlayan sanatçı Milli Edebiyat akımının başlamasıyla bu akıma dahil olmuştur.
Sade dil ve hece ölçüsüyle şiirler yazmıştır.
Bir dönem Genç Kalemler dergisinin başyazarlığını yapmıştır.
Edebiyat alanı ile ilgili araştırmalar yapmıştır. Lise edebiyat müfredatının düzenlenmesinde yer almış ve ders kitapları hazırlamıştır.
Kendisi polemikçi kişiliğiyle tanınmıştır. Cenap Şehabettin ile edebiyat alanında tartışmalara girmiştir.
GEÇTİĞİM YOL Daldım gözünde vehm uyuyan, susmuş ufkuna; Ey şark, kanmadın mı asırlarca uykuna? Hâlâ huşûa, kubbeler en hisli bir penâh, Hâlâ minarelerde tevekkül denen bir âh. Hâlâ saçaklarında güler baykuş evlerin, Hâlâ köpek eninleri serper sokakta kin. Hâlâ hurafeler yaşatır her çürük kafes; Hâlâ beşik gıcırtısı, hâlâ o tozlu ses... Yükselmeyen tazarru'un ey Şark bitmiyor; “Hayye âlel felâh”ını gökler işitmiyor. Sönsün fezalarında sükûn işleyen seher Dönsün zeminlerinde de isyana secdeler... Diz çökmesin sağır göğe öksüz duaların! Yaksın bütün ufukları artık belâların. Her zulmü, kahrı boğmaya bir parça kan yeter; Ey Şark uyan, yeter yeter artık, uyan, yeter! ...
YAPRAK ŞİİRİ Anıyordum baharı çırpınarak Düştü bir gölge şey avuçlarıma Baktım, zavallı ölmüş bir yaprak… Ey hazan artık intikam alma Şimdi zulmetleriyle haykıracak Sana hüsran bakışlı mavi sema… Bu hazan belli, çok fidan kıracak Örtecek dallarıyla yollarımı… Sen, fakat söyle ey güzel yaprak Söyle çehren kadar ölüm sarı mı?
SOKAK FENERİ Ölü bir camdan ağlayan korku İnliyor serserî ve boş geceye; Kaldırımlar bütün sükût, uyku... Her duvar, her kovukta şimdi niye? Bir büyük göz niyâz eder, ağlar "Bitsin artık bu gizli şüphe! " diye... Korkarım... Saklanır heyulâlar... Bana der: İşte bir sahîfe oku, Sarı gölgemde hasta kalbin var! Ölü bir camdan ağlayan korku...
ESERLERİ:
Geçtiğim Yol (Şiirler)
Milli Edebiyat Meselesi ve Cenap Bey’le Münakaşalarım (Makale)
