AHMET PAŞA

Kaside	Günümüz Türkçesiyle
1. Taht urup tâk-ı felekte hüsrev-i hâver güneş Geydi nârencî kabâ urundu nûr efser güneş	Doğu hükümdarı olan güneş, felek kemerinde taht kurarak turuncu bir kaftan giydi ve nurdan bir taç takındı.
2. Mesned-i sultân-ı subh oldu serîr-i âsumân Saçtı pîrûze tabaklardan zer ü gevher güneş	Gökyüzü tahtı sabah sultanının makamı oldu. Güneş firuze tabaklardan altın ve mücevherler saçtı.
3. Kufl açıp dürc-i zebercedden cevâhir döktü kim Hâk küncin eyleye gencîne-i cevher güneş	Güneş, toprak bucağını mücevher hazinesine çevirmek için zebercet hokkanın kilidini açıp iksirler döktü.
4. Kulzüm-i Hindin batırmağa gümüş zevrakların Bâdbân-ı nûr ile donattı fülk-i zer güneş	Güneş, Hint Okyanusunun (gece karanlığında parlayan) gümüş kayıklarını (yıldızları) batırmak için altın bir gemiyi (güneşi) nur yelkeniyle donattı.
5. Dâne-i encüm derip meh hırmeninde her seher Bâl açıp cevlân eder tâvûs-ı zerrîn-per güneş	Altın kanatlı bir tavusa benzeyen güneş, her seher vakti kanat açıp yıldız tanelerini toplayarak ay harmanında dolaşır.
6. Gûyiyâ Nûşirevân-ı subhdur kim adl için Lâciverdî kubbeye zencîr-i zer asar güneş	Güneş sanki adalet için lacivert renkli gök kubbeye altın bir zincir asan sabah vakti Nuşirevan’ıdır.
7. Yâ felek mısrında sultân oldu bir Yûsuf-cemâl Yâ Zelîhâdır tutar nârenc-i zer-peyker güneş	Güneş ya felek Mısır’ında sultan olan Yusuf yüzlü bir güzeldir yahut da elinde altın bir turunç (gibi güneşi) tutan Züleyha’dır.
8. Yâ cemâline cihânın nûr u fer vermek için Rûz rûhsârında açtı anberîn mi’cer güneş	Yahut da güneş cihanın yüzüne nur vermek için gündüzün yüzünden amber renkli örtüyü açtı.
9. Zıll-ı Hak Sultan Muhammed Hân ki olmuştur onun Eşiği toprağının her zerresi enver güneş	Allah’ın gölgesi Sultan Mehmed’in eşiği toprağının her zerresi parlak bir güneş olmuştur.
10. Hak budur kim şâh dîvânın temâşâ kılmağa Düzdü tâk-ı zer-nigâra la’lden manzar güneş.	Doğrusu şu ki, güneş sultan divanının seyretmek için altın işlemeli kemere la’lden bir pencere açmış.
11. Bir nazar kıl Ahmed’e ey nûr-ı çeşm-i kâinât K’âb-ı lutfundan oluptur ebr gibi ter güneş	Ey kâinatın gözünün nuru! Ahmed’e bir bak. Zira senin lütfunun suyundan güneş dahi bulut gibi nemlidir.

Gazel	Günümüz Türkçesiyle
1. Nâlemi zemzeme-i mürg-ı seherden sorasın Derd-mend olduğumu hasta ciğerden sorasın	Feryadımı seher vakti öten kuşun (bülbülün) ötüşünden, nağmelerinden sormalısın, ne denli dertli olduğumu hasta ciğer(im)den sormalısın.
2. Gussamın kıssaların yazar iken âhımdan Hâmeler yandığını nâme-i terden sorasın	Aşk derdimin hikâyelerini yazarken, (ateşler saçan) âhımdan kamış kalemlerin yandığını (gözyaşları ile) ıslanmış mektuptan sormalısın.
3. Şevkini ruhlarının şem’-i kamerden bilüben Zevkini leblerinin şehd ü şekerden sorasın	Yanaklarının parıltısını ayın mumundan (ışığından) bilerek, dudaklarının verdiği zevki bal ve şekerden sormalısın.
4. Kîse-i ömri tehî ettiğimi yolunda Olucak hâk beden kâse-i serden sorasın	Ömür kesesini senin yolunda boşalttığımı, harcadığımı, beden toprak olunca kafatasından sormalısın.
5. Hâk olduğuma inanmaz isen bâd-ı sabâ Ayağı tozu ile geldi seferden sorasın	Toprak olduğuma inanmazsan, sabâ rüzgârı ayağı tozuyla seferden geldi, ondan sormalısın.
6. Vâdi-i hicrde Ahmed kulun üftâde garîb Cevrler çekdiğini devr-i kamerden sorasın	Ahmed kulun, ayrılık vadisinde düşkün, zavallı bir garip olarak ne eziyetler çektiğini ayın döneminden sormalısın.

GAZEL	Günümüz Türkçesiyle
1. Ey fitnesi çok kavli yalan yandım elinden Bir nâz ile bin gönül alan yandım elinden	Ey fitnesi çok, sözü yalan sevgili! Yandım senin elinden. Bir naz ile bin gönül alan, yandım elinden!
2. Sen şem’ gibi gayr ile meclisde gülersin Ben akıtırım yaş ile kan yandım elinden	Sen mum gibi meclise yabancılarla güler eğlenirsin. Ben kanlı gözyaşları dökerim. Yandım elinden!
3. Ney gibi delindi ciğerim aşkın elinden Her dem ederim âh u figân yandım elinden	Sana aşkın yüzünden, ciğerim ney gibi delik delik oldu. Her an ah u figan ederim. Yandım elinden!
4. Şol sunduğun ateş midir ey sâkî bana kim Sen aldın ele anı hemân yandım elinden	Ey içki sunan güzel! Şu bana sunduğun ateş midir? Zira sen onu ele alır almaz ben yandım elinden!
5. Her hâr ile sen sohbet edersin dün ü gün ben Derdin ederim mûnis-i cân yandım elinden	Sen dikeni andıran her yabancıyla gece gündüz sohbet edersin. Ben ise senin derdinle arkadaşlık ederim. Yandım elinden!
6. Ahmed çeke cevrini göre lutfunu ağyâr Ey şefkati az şûh-ı cihân yandım elinden	Ahmed senin eziyetini, cefanı çeksin, başkaları da senin yakınlığını ve iltifatını kazansın. Ey şefkati az, dünyanın en şuh güzeli! Yandım elinden!

GAZEL	Günümüz Türkçesiyle
1. Sernâme-i mahabbeti cânâne yazmışım Hasret risâlesin varak-ı câne yazmışım	Aşk mektubuna “Sevgili” diye başlamışım. Hasret mektubunu can yaprağına yazmışım.
2. Nâlişlerini derd ile bîçâre bülbülün Bâd-ı sabâ eliyle gülistâne yazmışım	Zavallı bülbülün dertli dertli inleyişlerini gündoğusundan tatlı tatlı esen rüzgârın aracılığıyla gülistana yayıp serdim.
3. Zülfün hikâyetini gönülde misâl edip Gam kıssasını levh-i perîşâne yazmışım	Saçlarının hikâyesini gönülde canlandırıp, örnek alıp gam ve dert hikâyesini perişan levhaya yazmışım.
4. Resm etmişim gözümde hayâlini gûyâ Nakş-ı nigârı sâgar-ı mercâna yazmışım	Sevgilinin hayalini gözümde resmetmişim. Sanki onun güzel şeklini mercan kadehe çizmişim.
5. Tâb-ı ruhunla sûzunu yazarken Ahmedin Şevkinden odlara tutuşup yana yazmışım	Yanağının ışığıyla Ahmed’in aşk ateşini, yanıp yakılmasını yazarken, onun şevkinden ateşlere tutuşup az daha yanacak hâle geldim.