NESÎMÎ

GAZEL	Günümüz Türkçesiyle
1. Gerçek hadîs imiş bu ki hûbun vefâsı yoh Kim sevdi hûbu dedi ki hûbun cefâsı yoh	Güzelde vefa olmadığı doğru sözmüş. Kim bir güzeli sevdi de güzellerin eziyeti yoktur, dedi?
2. Aşkın belâsı yoh deyüben aşka düşme var Kim âşık oldu kim dedi aşkın belâsı yoh	Aşkın belası yoktur, deyip de aşka düşme. Kim âşık oldu da aşkın belası yok, dedi.
3. Şol cân ki senden özge taleb etmedi murâd Hicrinde yakasın onu her dem revâsı yoh	Senden başka başkasını istemeyen, senin aşkını taşıyan bir canı, ayrılığının ateşiyle yakman doğru değildir.
…
4. Yâ Rab ne şem’ imiş bu mehin yüzü kim onun Yüzü katında şems-i duhânın ziyâsı yoh	Ya Rab! Bu ay gibi güzelin yüzü nasıl bir mumdur ki, onun yüzünün yanında tan vaktinde görünmeye başlayan güneşin ışığı kendisini gösteremez.
5. Gel gel berü ki savm u salâtın kazâsı var Sensiz geçen zamân-ı hayâtın kazâsı yoh	Gel beri gel ki orucun, namazın kazası vardır ama hayatın sensiz geçen zamanının kazası yoktur.
6. Fânî cihâna bakma geçer ömrü sevme kim Ömrün zevâli var u cihânın bekâsı yoh	Sonu olan dünyaya bakma, geçici ömrü sevme. Çünkü ömür sona erer, dünya sonsuza kadar sürmez. Bunun için sonu olan, yok olacak dünyaya bakma, geçip gidecek ömrü sevme!
7. Yârin gelir hemîşe cefâsı Nesîmîye Sen sanma kim Nesîmîye atâsı yoh	Nesîmî’ye daimâ sevgilinin eziyeti gelir. Bundan dolayı sevgilinin ona ihsanı, bağışı yok sanma.