Karagöz & Hacivat Örnek Oyun Metinleri

Karagöz & Hacivat Örnek Oyun Metinleri

Karagöz & Hacivat Örnek Oyun Metinleri

1. METİN

HACİVAT -Hoş geldin sevgili Karagöz’üm!

KARAGÖZ – Hoş bulduk kel kafalı kara üzüm!

HACİVAT – Nereden gelip nereye gidiyorsun bakalım?

KARAGÖZ – Bir yere gittiğim yok da oğlumla kaç saattir okuma-yazma çalıştık… Biraz gezeyim dedim.

HACİVAT – Tabii iyi yaptın efendim kafan balon olmuştur.

KARAGÖZ -Hay hay kafam balon oldu da uçmasın diye boynuma yapıştırdım.

HACİVAT – Hemen yanlış anlama yani uzun zaman ders çalışmaktan kafan şişmiştir.

KARAGÖZ – Kafam pişti de soğutmaya çıktım.

HACİVAT – Allah iyiliğini versin! Neyse çalışmalar iyi gidiyor mu?

KARAGÖZ – Hem de nasıl iyi gidiyor bilemezsin Hacı Cavcav! Sen söyle de müdür benim ilkokul diplomamı hazırlasın…

HACİVAT – Efendim sen hele hepsini iyi öğren de diploma işi kolay…

KARAGÖZ – Şey okuma yazma öğrenirsem diploma başka başka ne işime yarayacak?

HACİVAT – Bak meselâ artık mühüre lüzum kalmayacak…

KARAGÖZ – Yerine kimse bakmayacak mı?

HACİVAT – Kimin yerine Karagöz’üm?…

KARAGÖZ -“Artık müdüre lüzum kalmayacak…” dedin ya!

HACİVAT – Efendim müdür değil mühür! Hani imza yerine bastığın damga yok mu?

KARAGÖZ – Öyle söylesene köftehor!

HACİVAT – Pekâlâ mektup yazmasını biliyor musun?

KARAGÖZ – Biliyorum Hacı Cavcav çok kolay!…

HACİVAT – Aferin demek bilgini o kadar ilerlettin? O halde söyle bakalım mektup nasıl yazılır? 

KARAGÖZ – Oğlum “Hazır Mektuplar” diye bir kitap getirmiş… Onun içinden seçip seçip yazılır.

HACİVAT – Allah iyiliğini versin” desene oğlun da senin kafada yetişiyor. Hiç kitaptan kopya edilerek mektup yazılır mı?

KARAGÖZ – Niye yazılmasın? Bir yere yazdım oldu.

HACİVAT – Pekâlâ cevap geldi mi?

KARAGÖZ – Cevap gelmedi mektubun kendisi geri geldi.

HACİVAT – Neyse… O zaman seninle biraz mektup üzerine konuşalım. Örnek ister misin?

KARAGÖZ – Parasız olursa isterim Hacı Cavcav! Pişirip akşama yeriz.

HACİVAT – Yine ne anladın mektup pişirilip yenir mi?

KARAGÖZ – Köftehor “Ördek ister misin?” dedin ya!…

HACİVAT – Aklın yine başka yerlere gitti. Sen şimdi beni iyi dinle! Bir defa tarihsiz mektup olmaz.

KARAGÖZ – Anladım talihsiz mektup olmaz.

HACİVAT – Talih değil tarih!… Yani mektup kâğıdının üst-sağ köşesine o günün tarihi yazılır.

KARAGÖZ – Hay hay yazılır!

HACİVAT – Mektubu kime göndereceksin Karagöz’üm?

KARAGÖZ – Yabancıya gitmesin kendime gönderirim. Hem de çabuk gelir.

HACİVAT – Saçmalama insan kendine mektup göndermez. Diyelim ki babana yazacaksın!

KARAGÖZ – Pataklarım ha! Babam mezarda postacı mektubu ona nasıl verecek?

HACİVAT – Allah Allah… Pekâlâ mektubu bana yazıyorsun nasıl başlarsan?

KARAGÖZ – “Keçi suratlı Hacı Cavcav çabuk yanıma gel canım seni pataklamak istiyor!” diye yazarım.

HACİVAT – Efendim olur mu? “Çok sevgili arkadaşım Hacivat Çelebi Beyefendi” diye yazılır.

KARAGÖZ – Ben sana öyle yazamam çok istiyorsan otur kendin yaz!

HACİVAT – Pekâlâ bana yazma! Oğluna yazıyorsun “Çok sevgili oğlum!” diye başlarsın.

KARAGÖZ – Gerisini biliyorum. Mektup bitince zarfa koyar üstüne de adres yazarım.

HACİVAT – Aferin Karagöz’üm sonra?…

KARAGÖZ – Sonra da oğluma telefon edip mektubu okurum.

HACİVAT – Yine sinirlerim oynamaya başladı.

2. METİN

 (İki arkadaş yürüyorlar.)

HACİVAT – Eeee, görüşmeyeli nasılsın Karagöz’üm?

KARAGÖZ – Köftehor, hergün görüşüyoruz ya!…

HACİVAT – Canım lafın gelişi öyle denir. Yani dünden beri nasılsın, neler yapıyorsun?

KARAGÖZ – Bulduğum her işi yapıyorum.

HACİVAT – Aferin, boş duranı kimse sevmez! Keşke okuma yazman da olsaydı hiç işsiz kalmazdın!

KARAGÖZ – Boş kaldıkça çalışıyorum ya…

HACİVAT – Çok iyi!… Neredesiniz?…

KARAGÖZ – Bizim evdeyiz…

HACİVAT – Canım öyle değil, yani çalışmanın neresindesiniz demek istiyorum?

KARAGÖZ – Çalışmanın içindeyiz Hacı Cavcav!

HACİVAT – Allah iyiliğini versin, sana nasıl anlatmalı? Ne çalışıyorsunuz?

KARAGÖZ – Bilmiyor musun, ilkokul birinci sınıf kitaplarına çalışıyoruz.

HACİVAT – Efendim, onu biliyorum! Haftalar evvel alfabeye başlamıştınız. Harfleri söktün mü?

KARAGÖZ – Ben söktüm de hanım kaybolmasınlar diye tekrar yerlerine dikiyor.

HACİVAT – Öyle değil, yani harfleri artık tanıyor musun?

KARAGÖZ – Tabii tanıyorum da birbirimizi görünce selamlaşıyoruz.

HACİVAT – Senin bugün yine tersliğin üstünde.

KARAGÖZ – Köftehor, seni görünce tersim dönüyor.

HACİVAT – Pekâlâ, heceliyor musun?

KARAGÖZ – Hay hay, geceliyorum.

HACİVAT – Değil efendim, yani yanyana gelen harflerin sesini verebiliyor musun?

KARAGÖZ – Ben ses veriyorum, onlar da bir ağızdan şarkı söylüyorlar.

HACİVAT – Sinirlenmemek için kendimi zor tutuyorum. Bana güzel cevaplar versen sana yardım edeceğim ama fırsat vermiyorsun ki…

KARAGÖZ – Köftehor, yardım ettin de “Olmaz” mı dedim.

HACİVAT – Pekâlâ, bizim alfabede kaç tane harf var?

KARAGÖZ – Herkesin kendi alfabesi oluyorsa sizin alfabede kaç harf olduğunu ne bileyim.

HACİVAT – Allah Allah!… Yani Türk alfabesinde kaç harf var biliyor musun?

KARAGÖZ – Onu bilmeyecek ne var!

HACİVAT – Aferin, söyle bakalım?

KARAGÖZ – Önce sen söyle ki kendin biliyor musun göreyim!

HACİVAT – Canım bilmesem ben okuyup yazabilir miyim! Tabii yirmi dokuz harf var Karagözüm!

KARAGÖZ -Aferin, ben de öyle söyleyecektim Hacı Cavcav!

HACİVAT – Neyse… İlk harfin adı nedir?

KARAGÖZ – Köftehor aklımı karıştırma! Harflerin adı soyadı da mı oluyor?

HACİVAT – Seni ders çalıştırırken oğlun nasıl sabrediyor, “İmdat” diye bağırmıyor, aferin çocuğa!

KARAGÖZ – Oğlumu harflere karıştırmam!

HACİVAT – Efendim ilk harfin adı aaaaa’dır. Neymiş?…

KARAGÖZ – Aaaaaaadır!…

HACİVAT – Aaaaadır değil, aaaaa!…

KARAGÖZ – Hacı Cavcav, bu harfin adı bizim alfabede çok kısa idi ama senin ağzında lastik gibi uzadı.

HACİVAT – Sen kısasını öğren yeter a…

KARAGÖZ – Gördün mü, ben de sana öğretiyorum.

HACİVAT – Pekâlâ, daha sonra hangi harfler gelir?

KARAGÖZ – Bilmeyecek ne var, öteki harfler gelir.

HACİVAT – Efendim, be, ce, çe, de..

KARAGÖZ – Hay hay, peçete gelir. yemek mi var?…

HACİVAT – Hay peçete gözüne girsin! Kaç tane sesli harf olduğunu da bilmiyorsun değil mi?

KARAGÖZ – Harflerin hepsi seslidir Hacı Cavcav!

HACİVAT – Kim söyledi?…

KARAGÖZ – Kimse söylemedi ama harfin sesi çıkmazsa onu nasıl okuruz? Sen beni kandırıyorsun!

HACİVAT – Sen okuma yazma öğrenirsen, kediler de alfabeyi öğrenirler. (Hacivat, sonra Karagöz giderler.)

3. METİN

İftar Bilmecesi

(Hacivat, arkadaşının arkasından yetişir.)

HACİVAT – Merhaba Karagöz’üm, uğurlar olsun!

KARAGÖZ – İftar kokuları burnuna dolsun!

HACİVAT – Hah hah hah!… Eksik olma, beni yine güldürdün! Aman!…

KARAGÖZ – Ne oldu Hacı Cavcav, kel kafanı bit mi ısırdı?

HACİVAT – Değil efendim! Sen göbeklenmişsin?…

KARAGÖZ – Pataklarım ha, ağzını bozma!

HACİVAT – Canım fena bir şeyi mi söyledim?

KARAGÖZ – Köftehor, “Sen köpek yemişsin!” dedin ya!…

HACİVAT – Efendim hiç öyle söyler miyim? Yani göbek yapmışsın diyorum.

KARAGÖZ – Ne zaman börek yapmışsın?…

HACİVAT – Allah iyiliğini versin, hemen saçmalamaya başladın! Kilo almışsın…

KARAGÖZ – Bizde terazi yok ki, kilo alıp ne yapayım?

HACİVAT – Nasıl anlatmalı?… Şişmanlamışsın!…

KARAGÖZ – Öyle söylesene! Hay hay!…

HACİVAT – Nasıl da farketmemişim? Çok kilo almışsın!

KARAGÖZ – Köftehor, başka türlü geçinebilir miyim?

HACİVAT – Canım, Ramazan’da kilo almanın geçinmekle ne alâkası var anlayamadım?

KARAGÖZ – Anlayamayacak ne var? Her akşam birkaç iftira, her gece birkaç sahura gidiyoruz ya, tabii bir ayda yirmiiki kilo şişmanlıyorum.

HACİVAT – Allah Allah?…

KARAGÖZ – Sonra da parasızlıktan Ramazan sonrası on bir ay akşam yemekleri ile idare ettiğim için ayda iki kilo zayıflayıp, gelecek Ramazan’a kadar idare ediyorum.

HACİVAT – Allah iyiliğini versin! Bırak şakayı ama Karagöz’üm, şişmanlık iyi değil! çeşitli hastalıklara sebep olur.

KARAGÖZ – Hay hay!… Sen şimdi bırak şişmanlığı da Hacı Cavcav, aklıma bir bilmece geldi.

HACİVAT – Hatırın kalmasın, sor bakalım?

KARAGÖZ – Ama bilemezsen bize iftara geleceksiniz!

HACİVAT – Anlayamadım? Öyle şey olur mu?

KARAGÖZ – Pataklarım ha, bal gibi olur!

HACİVAT – Bilmeceyi bilirsem, siz bize iftara geleceksiniz? Ters oldu ama sor bakalım?

KARAGÖZ – Ters sensin! İyi dinle!… Bugün hangi gün?

HACİVAT – Canım bırak bugünü de sen şu bilmeceyi sor bakalım?

KARAGÖZ – Köftehor, sordum ya!…

HACİVAT – Allah Allah, ne zaman sordun? “Bugün hangi gün?” dedin o kadar…

KARAGÖZ – İyi ya, işte o bilmece idi.

HACİVAT – Efendim öyle bilmece olur mu? çocuklar bile cevabını hemen verir. Bugün hangi gün olacak? Sen de biliyorsun ki Cumartesi…

KARAGÖZ – Bilemedin Hacı Cavcav!…

HACİVAT – Hah hah hah, haydi Pazar olsun!

KARAGÖZ – Düşün de öyle cevap ver!

HACİVAT – Düşünecek ne var? Cumartesi, Pazar olmazsa… Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe…

KARAGÖZ – İyi düşün de sonra mızıkçılık yapma!

HACİVAT – Kaldı bir gün… Bildim, Cuma!…

KARAGÖZ – Bilemedin!…

HACİVAT – Allah Allah?… Pekâlâ bilemedim, cevabını sen söyle bakalım!

KARAGÖZ – Köftehor, bugün Ramazan günü…

HACİVAT – Birâder böyle bilmece olur mu? sen uydurdun!

KARAGÖZ – Baştan kabul etmeseydin!

HACİVAT – Haklısın ama bana doğru dürüst bir bilmece soracaksın zannettim. Ne olacak şimdi?…

KARAGÖZ – Söyledim ya, bu akşam bize iftira geleceksiniz?

HACİVAT – Karagöz’üm, sen bizi kolay kolay iftara dâvet etmezsin ya, bu işin içinde bir bit yeniği var.

KARAGÖZ – Bit yemi yok, fare zehiri var.

HACİVAT – Pekâlâ sorması ayıp olmasın da iftarda bize neler ikram edeceksin bakalım?

KARAGÖZ – Köftehor bilmiyor musun? Neler getirirseniz onları beraberce yiyeceğiz. (Yürümeye devam ederler.)

4. METİN

Davul Bahşişi

(İki arkadaş konuşarak yürüyorlar.)

HACİVAT – Aman Karagöz’üm, beni bazen kızdırsan da seni görünce rahatlıyorum, Nasılsın?…

KARAGÖZ – Teşekkür ederim, iyiyim Hacı Cavcav!

HACİVAT – Hayrola, kendi kendine niye gülüp duruyorsun?

KARAGÖZ – Başıma gelenleri hatırladıkça gülmeden edemiyorum. Hah hah hah!…

HACİVAT – Hah hah hah!… Demek seni bu kadar çok güldürecek kadar tuhaf şeyler oldu.

KARAGÖZ – Pataklarım ha, sen gülme!

HACİVAT – Canım nasıl gülmeyeyim, baksana çok komikmiş…

KARAGÖZ – Köftehor, daha beni dinlemeye başlamadan neye gülüyorsun?

HACİVAT – Tamam efendim, gülmüyorum. Haydi anlat?…

KARAGÖZ – Biliyorsun, Ramazan gelince benim dededen kalma davulu köşesinden çıkarıyorum.

HACİVAT – İyi yapıyorsun Karagöz’üm! Davulsuz Ramazan tuzsuz yemeğe benziyor.

KARAGÖZ – İyi ya, ben de ilk günden davulumu gümbürdettim ki Ramazan şenlenir oldu.

HACİVAT – Aferin, eline koluna sağlık!… Sonra?…

KARAGÖZ – Dinleyeceksen çeneni kapat Hacı Cavcav!

HACİVAT – Kapattım!…

KARAGÖZ – Dün de davulumu sırtlayıp düştüm yollara… Komşu mahallede kapı numarası ile başlayıp salladım tokmağı…

HACİVAT – Aman çal davulu Karagöz’üm, çal ki şu güzel Ramazan âdetimiz unutulmasın!

KARAGÖZ – Pataklarım ha, yine çenen açıldı!

HACİVAT – Canım efendim, verdiğin bilgilere senin adına seviniyorum da konuşmadan edemiyorum.

KARAGÖZ – Davulun sesi bir güzel çıkıyor ki Hacı Cavcav, keyfime değme gitsin!…

HACİVAT – Oh oh, maşallah, gelsin bahşişler!…

KARAGÖZ – Bahşişler geldi de… Evin birisinde başıma bilsen ne işler geldi.

HACİVAT – Aman Karagöz’üm, yanlışlık mı oldu?

KARAGÖZ – Yanlışlık falan olmadı da… Huysuz Haydar beyin kapısında işler karıştı. Evde sesler var, bekle bekle bahşiş yok…

HACİVAT – Efendim yoksa geç öteki kapıya… Herkes zorla para vermek zorunda değil ki…

KARAGÖZ – Bana bak, alamadığım bahşişleri sonra senden isterim ha! Köftehor, vermeyeceklerse önceden söylesinler de boşuna tokmak sallamayayım.

HACİVAT – Sen de haklısın Karagöz’üm! Pekâlâ, bekleyince ne oldu?

KARAGÖZ – Ne olacak, ben davul çalmaya devam edince üstüme pencereden bir kova suyu boşalttı.

HACİVAT – Çok ayıp etmiş ama bir şeye mi sinirlenmiş?

KARAGÖZ – Ben kapısında davul çalmadan az evvel evini soyan hırsıza sinirlenmiş Hacı Cavcav!

HACİVAT – Canım olsun, hırsıza kızıp davulcunun başına su boşaltılır mı?

KARAGÖZ – Hay hay, boşaltılmaz ya… Huysuz Haydar beyin bütün parası çalınmış da bana verecek bahşiş bile kalmamış…

HACİVAT – Vah vah vah!… Pekâlâ sen ne yaptın?

KARAGÖZ – Ne bileyim!… Kafama su boşaltacağına, pencereden soyulduğunu söylesene, topladığım bahşişleri de verirdim.

HACİVAT – Aferin Karagöz’üm! Eeee, sonra?…

KARAGÖZ – Ben inadına kapıda çalmaya devam ediyorum.

HACİVAT – Şey, davulun ıslanmamış mı?

KARAGÖZ – Önce ıslanmamıştı. Çalıp söylediğim mâniyi duyunca kafama bir kova daha su boşltır.

HACİVAT – Ne mânisi söyledin bakayım?

KARAGÖZ – Yarım kaldı uykusu,

Sardı bahşiş korkusu,

Haydar Bey pencereden

Başıma boşalttı su.

HACİVAT – Allah iyiliğini versin Karagöz’üm!… (Konuşarak yürümeye devam ederler.)